Na 36 jaar, vijf directeuren en twee basisscholen nam juffrouw Thea (66) afscheid van basisschool De Wingerd in Esbeek. De nieuwe brede school in het kerkgebouw gaat ze net niet meer meemaken. Met pijn in het hart nam zij onlangs afscheid van Esbeek. Nou ja afscheid. "Ik hoop wel dat ze me nog weten te vinden voor invalwerk, hoor", zegt Thea rap. "Ik blijf graag betrokken." Op 20-jarige leeftijd kreeg de Bladelse in 1972 groep vier onder haar hoede. Even was zij er tussen uit voor haar eigen kinderen en deed elders invalwerk. Toch keerde zij in 1993 weer terug naar Esbeek en zonder één moment van 'moeten' maakte zij de jaren onafgebroken vol.
Nee is nee
Als leerkracht is het horen en wederhoren, vindt zij. Tuurlijk was er wel eens een meningsverschilletje. Ouders en kinderen weten wat ze aan Thea hebben. Consequent, nee is nee. Al zijn ouders en leerlingen wel mondiger geworden en ziet Thea minder grenzen. Het leven moet iedere dag leuk zijn. "Reclame en sociale media heeft daar een grote invloed op. Ik heb er niks op tegen, zolang er op een goede manier mee wordt omgegaan."
Vanwege veranderingen in de wereld en de nieuwe inzichten specialiseerde Thea zich onlangs nog in hoogbegaafdheid. "Ieder kind heeft zijn talent en niet alles heeft met leervakken te maken. Een kind kan bijvoorbeeld goed sporten, tekenen, zingen of toneelspelen. Ik hou van persoonlijke ontwikkeling in talenten. Je moet kinderen in hun waarde laten. Zo geef ik graag extra aandacht aan de leerling die hetnodig heeft." Van werkdruk heeft Thea weinig last. "Dat is persoonlijk. Ik word er niet ziek van. Het is maar net hoe je er mee omgaat. Ik ben zeker van de partij bij eenstaking."
Ontscholen
Ongelooflijke dieptepunten in Thea haar leven waren het overlijden van haar man en later directrice Ine. Maar gelukkig waren er ook hoogtepunten genoeg, zoals het inzamelen van geld voor goede doelen met de klas zoals voor het Ronald Macdonald, Ambulance wens, en de duofiets voor Esbeek. Thea is te spreken over Esbeek "Het is een dorp met een sociale controle waar iedereen voor elkaar klaar staat. Saamhorigheid en verbondenheid. Kijk naar de Coöperatie en al die vriendengroepen." Nu maakt zij plaats voor de volgende generatie en gaat zich richten op een ander leven. "Ik zal me eerst moeten ´ontscholen´".
Door Thea Rosch
De afscheidsdag op 5 juli
Aangekomenop Esbeeks grondgebied stond er op het grasland bij het Landgoed een rijtuig met paard te wachten om mij met mijn kleinkinderen naar de Wingerd te brengen. Natuurlijk onder deskundige begeleiding van 2 grote paardenvrienden.
Daar stonden de kinderen al te wachten met versierde bogen en een uitgerolde rode loper lag klaar voor de ontvangst. In de aula stondende stoelen voor mij en mijn gezin al te wachten. Na een welkomstwoordje door Will, de directeur, volgde het onthullen van een zeer origineel cadeau. Dit was nl een tuinbankje waarop ikvroeger met collega's en de laatste jaren als enigste genoot van een sigaretje. De andere collega's waren verstandig en gestopt met roken. Dit bankje hadden ze mooi opgeknapt en er een tafeltje in dezelfde kleuren bijgemaakt (een tijdje van tevoren hadden ze mij verteld dat het bankje was gesneuveld). Het blad van deze tafel was voorzien van tegeltjes, die door de kinderen van groep 5 en 6 zijn beschilderd. Ik vond het een geweldig origineel cadeau en het heeft ondertussen een prominente plek in mijn tuintje gekregen. Ook kreeg ik nog 2 albums aangeboden met wensen en tekeningen van de kinderen en het team. Zeer waardevol als herinnering en terugblikken op de "goeie ouwe tijd".
