‘Ik had heimwee naar Brabant’

Als kind woonde Huub Wijnen (58) in het voormalige Hotel Dalan in Esbeek, nu Hotel Restaurant Het Landgoed. Daar spraken we ook af om samen terug te blikken op zijn jeugd in Esbeek en de tijd daarna. “Kijk, dit zijraampje was er toen ook al. Daar was mijn slaapkamer. En hier buiten liep mijn pony”, wijst Huub aan. “Zo heb ik de eerste vergunning van dit pand nog in mijn bezit. Mijn zus Jeanne en ik zijn hier toentertijd niet zo leuk weggegaan, maar ik merk dat het me emotioneel weinig doet.”

Leven met Niet Aangeboren Hersenletsel

Tot 2010 kabbelde Arnie’s leventje rustig door. Ze kwam 51 jaar geleden ter wereld in Esbeek, op een boerderij aan de Esbeekseweg, toen nog Dorpsstraat. Ze groeide op in een gelukkig gezin met vader, moeder en broer Kees. “Ik heb absoluut een fijne jeugd gehad. We mochten meehelpen op de boerderij. Een leuke bezigheid vond ik de kalfjes drinken geven.” Na de Mavo en de Havo kreeg Arnie een kantoorbaan bij ABAB van de NCB. In die tijd kreeg ze verkering met de Baarschotse Jan Craninckx. “Ik kende hem eigenlijk al eerder, maar dat was nog in een tijd dat ik alle jongens ‘stom’ vond.” Op 21 jarige leeftijd trouwde het stel en kreeg twee kinderen: Elleke en Louis. Naarmate zijouder werden ging Arnie weer aan de slag buitenshuis, een administratieve baan bij kledingzaak Gimbrère.

Aan De Keukentafel met Egbert Stellinga. Egbert Stellinga (70) woont sinds acht jaar samen met zijn vrouw Marijke aan de Oude Trambaan in Esbeek. Voorheen woonden zij in Oisterwijk en doordat het huis naast hun zoon vrij was kwam de mogelijkheid om in Esbeek te gaan wonen op hun pad. Hoewel hij op zijn 60e met de VUT ging, kon hij zijn beroep als psychotherapeut nog niet helemaal loslaten.

Twee ochtenden in de week helpt hij nog steeds mensen bij Tilburg Mentaal, centrum voor psychiatrie, psychotherapie en personal coaching. Egbert zegt graag nog van betekenis te willen zijn, zowel in zijn dagelijks leven als op zijn werk. Egbert: “Er nog toe doen, erbij horen, verbonden zijn en deel uitmaken van de gemeenschap is mijn drive.”

‘Voetballer Mark van Bommel heeft een hond van ons.’ Een lange vakantie zit er voor Henk (53) en Edith Salm niet in. Oud en Nieuw vieren ze altijd thuis. Beperkingen die Henk en Edith heel graag voor hun tien honden over hebben. Trots op de kampioenschappen uit zijn kennel vertelt Henk over zijn grote hobby Rhodesian Ridgebacks honden. “Het is een fijne roedel. Tien honden was eigenlijk niet de bedoeling, maar we hebben het in de hand. Van ieder nestje houden we een pup aan. Anders beginnen we niet aan een nest. Er zijn al voldoende kopers voordat ze geboren zijn.”

Henk zijn wiegje stond in het Limburgse Heerlen. Zijn vader was ingenieur bij de staatsmijnen. Door de mijnsluiting verhuisde het gezin naar het Brabantse Waalwijk. Daar bracht Henk zijn jeugd door. “Ook de middelbare school doorliep ik in Waalwijk en daar leerde ik Edith kennen. We zijn elkaars jeugdliefdes. In Sprang Capelle, waar wij gingen samenwonen, zetten wij onze hobby paardrijden door. Als kind reden wij beiden al paard. Edith deed mee aan concoursen, maar voor mij was het meer hobbymatig. Het was heerlijk om door de Loonse en Drunense duinen te rijden.”

Oud Esbekenaar Arno Pulles (53) runt al ruim 22 jaar zijn eigen kapperszaak in Hilvarenbeek. Hij houdt wel van een lolletje. ‘Zo gek als een deur’, zoals hij zelf zegt.

Het kappersvak is zijn grote passie. Je kunt ver bij hem gaan, maar als je over zijn grenzen gaat is de boot aan.

Zijn jeugd is voor zijn verdere leven bepalend geweest. “Ondanks het vroege overlijden van ons pa, ik was vijf jaar, heb ik een leuke jeugd gehad. Er was thuis duidelijkheid en consequentie en daar hou ik nog steeds van. Met de dood in mijn achterhoofd groeide ik op, want ik had ervaren dat het zomaar ineens afgelopen kon zijn. Dat had impact op mij, want zo heb ik altijd de dood van ons moeder ingecalculeerd. Vorig jaar is zij overleden. Twee uitersten: mijn vader was 44 jaar toen hij overleed en zij 89. Ik heb grote waardering voor haar.